ژل گلیسیرین کبالت

همانطور که می دانید اکسیژن یک عامل مزاحم در کیورینگ کامل مواد رزینی مانند کامپوزیت و سمان های لمینیت است. در واقع اکسیژن با تشکیل Oxygen Inhibited Layer مانع از تکمیل پلیمریزاسیون مناطقی از رزین می شود که در تماس با هوا (اکسیژن است).

این لایه ای که پلیمریزاسیونش ناقص انجام می شود در آینده ای نزدیک یا دور به مشکل بر می خورد. مشکلاتی از قبیل تغییر رنگ و دباند شدن رزین کامپوزیت در ونیرر ها بخش زیادی از این لایه توسط ابزار های پرداخت و پالیش مانند فرز ها و دیسک ها برداشته می شود ولی صد در صد نیست.

ضمنا پس از سمان کردن لمینیت این تغییر رنگ سمان می تواند آسیب زننده به زیبایی بیمار باشد.

راه حل:

راه حل، استفاده از موادی می باشد که دارای 2 خصوصیت زیر باشد:

1. تاثیر مخرب شیمیایی بر کامپوزیت نداشته باشد. یعنی دارای حلال هایی مانند الکل و آستون نباشند.
2. بعد از استفاده به راحتی توسط آب شسته و پاک شوند که بهترین ماده با خصوصیات فوق ژل گلیسیرین است.

روش استفاده:

– در کامپوزیت ونیر ها:

بعد از قرار دادن آخرین لایه کامپوزیت مقداری از ژل گلیسیرین کبالت را روی آن قرار می دهیم. ضخامت این لایه حداقل 1 میلیمتر باشد، سپس با لایت کیور اقدام به کیور کامپوزیت می کنیم.

با توجه به آغشته بودن سطح ونیر به ژل حتما از روکش سر لایت کیور برای آن استفاده کنید. (البته در هر صورت باید از روکش های یکبار مصرف برای هر بیمار استفاده کنید.)

بعد از گذشت زمان کیور، سطح ونیر را با آب شستشو دهید و در نهایت مراحل پرداخت و پالیش را شروع کنید.

– در لمینیت ها:

بعد از قرار دادن لمینیت حاوی سمان روی دندان تراش خورده مقداری از ژل گلیسیرین کبالت را در نواحی مارجین های لثه ای قرار می دهیم و کیور را انجام می دهیم. اگر نیاز است که اضافات اولیه سمان را خارج نماییم باز هم از اکسی بار می توانیم استفاده کنیم.